"Шүрәле темасына кагылгач,мин һәр чак уйга кала идем. Борын-борын заманнарда кешеләр күзгә күренми торган ияләр, җен-пәриләргә ышанганнар.Аларның һәрберсенең үз максаты булган.Шүрәле дә шул исәптән.Борынгылар аны урман сакчысы итеп белгәннәр.Бүгенге көндә дә Шүрәле әкият каһарманы була- рак яшәп килә,әмма аның бу дөньядагы бурычы билгесез, мифына ышанучы калмады кебек.Нәрсә саклый соң безнең көннәр Шүрәле- се?.. Ә,бәлки,мәдәниятебезнедер?.. Әйтик кайдадыр гади генә фатир бар,ди,һәм ул фатирдан серле урманга чыга торган ишек бар,ди.Шунда вакыт иләге аша үткән барлык мәдәни байлыкларыбызны Шүрәле җыйнап,саклап яшидер. Ни өченме?Кем белгән?! Мөгаен,кайчан да бер алиһә сыман зат килер дә,мәдәниятебезне канатлы итеп, ирекле күкләргә күтәрер өчендер..."Shurale:яңа фантазия" спектаклен эшләгәндә безне шундый хыяллар илһамландырды!"